32. Til sist døydde kvinna òg.
33. Når dei står opp att, kven av dei skal då ha henne til kone? Alle sju har dei vore gifte med henne.»
34. Jesus sa til dei: «Menneske i denne verda gifter seg og blir bortgifte.
35. Men dei som blir haldne verdige til å vera med i den komande verda og stå opp frå dei døde, dei verken gifter seg eller blir bortgifte.
36. Dei kan ikkje døy meir. Dei er som englane, og dei er Guds born, for dei er born av oppstoda.
37. Men at dei døde står opp, har Moses òg vist i forteljinga om klungeren, når han kallar Herren for Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud.
38. Han er ikkje ein Gud for døde, men for levande. For dei lever alle for han.»
39. Då sa nokre av dei skriftlærde: «Meister, du svara godt.»
40. Sidan våga ingen å spørja han meir.
41. Jesus spurde dei: «Korleis kan ein seia at Messias er Davids son?
42. David seier då sjølv i Salmane: Herren sa til min herre: Set deg ved mi høgre hand
43. til eg får lagt dine fiendar som skammel for dine føter.
44. David kallar her Messias for herre, korleis kan han då vera Davids son?»
45. Medan heile folkemengda høyrde på, sa han til læresveinane:
46. «Ta dykk i vare for dei skriftlærde! Dei vil gjerne gå omkring i lange kapper og likar å ta mot helsingar på torget, sitja fremst i synagogane og ha heidersplassane i gjestebod.
47. Dei et enkjer ut av huset og held lange bøner for syns skuld. Dei skal få så mykje hardare dom.»