21. Tenaren kom att og fortalde dette til herren sin. Då vart husherren sint og sa til han: ‘Gå straks ut på gater og torg i byen og hent inn fattige og uføre, blinde og lamme.’
22. Tenaren kom att og sa: ‘Herre, eg har gjort som du sa, men det er enno rom.’
23. Då sa herren til tenaren: ‘Gå ut på vegane og stigane og nøyd folk til å koma inn, så huset mitt blir fullt.
24. For det seier eg dykk: Ingen av dei som var bedne, skal få smaka festmåltidet mitt.’»
25. Store skarar følgde med Jesus. Han snudde seg til dei og sa:
26. «Om nokon kjem til meg utan å setja dette høgare enn far og mor, kone og born, brør og systrer, ja, høgare enn sitt eige liv, kan han ikkje vera min læresvein.
27. Den som ikkje ber krossen sin og følgjer etter meg, kan ikkje vera min læresvein.
28. Vil ein av dykk byggja eit tårn, set han seg ikkje då først ned og reknar etter kva det vil kosta, for å sjå om han har råd til å fullføra det?
29. For har han lagt grunnmuren og ikkje maktar å gjera tårnet ferdig, då vil alle som ser det, gjera narr av han
30. og seia: ‘Denne mannen gjekk i gang med å byggja, men han greidde ikkje å fullføra det.’
31. Eller om ein konge vil dra i krig mot ein annan konge, set han seg ikkje då først ned og tenkjer etter om han med sine ti tusen mann er sterk nok til å møta den andre, som kjem mot han med tjue tusen?
32. Og er han ikkje sterk nok, sender han menn av stad og bed om fred medan fienden enno er langt borte.
33. Slik kan ingen av dykk vera min læresvein utan at han seier frå seg alt han eig.
34. Salt er ein god ting. Men mistar saltet òg si kraft, korleis kan ein då gjera det salt att?