12. Då eg var hos dei, heldt eg dei fast i ditt namn, det namnet som du har gjeve meg. Eg vakta dei, og ingen av dei gjekk fortapt utan fortapingssonen, så Skrifta skulle oppfyllast.
13. No kjem eg til deg. Men dette seier eg medan eg er i verda, så dei skal ha mi glede i seg i fullt mål.
14. Eg har gjeve dei ditt ord. Men verda hatar dei fordi dei ikkje er av verda, slik eg ikkje er av verda.
15. Eg bed ikkje at du skal ta dei ut av verda, men at du må vara dei frå det vonde.
16. Dei er ikkje av verda, slik eg ikkje er av verda.
17. Helga dei i sanninga, ditt ord er sanning.
18. Som du har sendt meg til verda, har eg sendt dei til verda.
19. Eg helgar meg for dei, så dei òg skal helgast i sanninga.
20. Eg bed ikkje berre for desse, men for alle dei som gjennom deira ord kjem til å tru på meg.
21. Eg bed at dei alle må vera eitt, slik du, Far, er i meg og eg i deg. Slik skal dei òg vera i oss, så verda skal tru at du har sendt meg.
22. Den herlegdomen som du har gjeve meg, har eg gjeve dei, så dei skal vera eitt slik som vi er eitt: