13. No ventar han berre på at fiendane hans skal leggjast ned som skammel for føtene hans.
14. For med ei einaste offergåve har han for alltid gjort dei som blir helga, fullkomne.
15. Den heilage ande vitnar òg for oss om dette. For først seier han:
16. Dette er pakta eg vil gjera med dei i dagar som kjem, seier Herren: Eg vil leggja mine bod i hjartet deira og skriva dei i sinnet deira.
17. Og så: Eg vil ikkje lenger hugsa syndene deira og all uretten deira.
18. Men der syndene er tilgjevne, trengst det ikkje lenger noko offer for synd.
19. Så har vi då, sysken, frimod ved Jesu blod til å gå inn i heilagdomen,
20. dit han har innvigd ein ny og levande veg for oss gjennom forhenget, som er kroppen hans.
21. Og sidan vi har ein så stor prest over Guds hus,
22. så lat oss stiga fram med ærleg hjarte og full visse i trua, med hjartet reinsa for vondt samvit og kroppen bada i reint vatn.
23. Lat oss halda urokkeleg fast på vedkjenninga av vona, for han som gav lovnaden, er trufast.
24. Og lat oss ha omtanke for kvarandre, så vi oppgløder kvarandre til kjærleik og gode gjerningar.
25. Lat oss ikkje halda oss borte når forsamlinga vår kjem saman, som nokre har for vane, men lat oss setja mot i kvarandre, og det så mykje meir som de ser at dagen nærmar seg.
26. Held vi fram med å synda med vitende og vilje etter at vi har lært sanninga å kjenna, då finst det ikkje lenger noko offer for synder.
27. Frykteleg er det vi då har i vente: Dommen og Guds brennande iver skal fortæra dei som står han imot.