1. Lova inneheld berre ein skugge av alt det gode som skulle koma, ikkje det sanne biletet av tinga. Kvart år blir det bore fram offer som alltid er dei same, men med dei maktar ikkje lova å gjera dei som ofrar, fullkomne.
2. Elles hadde dei vel halde opp med å ofra? For hadde dei som er med i gudstenesta, vorte reinsa éin gong for alle, hadde dei ikkje lenger vore medvitne om synd.
3. Men offera er kvart år ei påminning om synd.
4. For blod frå oksar og bukkar kan umogleg ta bort synder.
5. Difor seier Kristus når han stig inn i verda: Slaktoffer og offergåve ville du ikkje ha, men ein kropp laga du til meg;
6. brennoffer og syndoffer hadde du inga glede i.
7. Då sa eg: Sjå, her kjem eg for å gjera din vilje, Gud. I bokrullen er det skrive om meg.
8. Først seier han: Slaktoffer og offergåver, brennoffer og syndoffer ville du ikkje ha og hadde du ikkje glede i, endå det er slike offer som blir borne fram etter lova.
9. Deretter seier han: Sjå, her kjem eg for å gjera din vilje. Han opphevar det første så han kan setja det andre i verk.
10. På grunn av denne viljen er vi helga ved at Jesu Kristi kropp vart boren fram som offer éin gong for alle.
11. Alle prestar står dagleg og gjer teneste og ber gong på gong fram dei same offer, som aldri kan ta bort synder.
12. Men Jesus har for alltid bore fram eit einaste offer for synder og sett seg ved Guds høgre hand.
13. No ventar han berre på at fiendane hans skal leggjast ned som skammel for føtene hans.
14. For med ei einaste offergåve har han for alltid gjort dei som blir helga, fullkomne.