4. Folket i byen delte seg. Somme heldt med jødane, somme med apostlane.
5. Men då dei skjøna at både heidningane og jødane med styresmennene sine hadde tenkt å mishandla dei og steina dei,
6. rømde dei til Lykaonia, til byane Lystra og Derbe og landet der omkring.
7. Der forkynte dei evangeliet.
8. I Lystra var det ein mann som var utan kraft i føtene. Han hadde vore lam heilt frå mors liv og hadde aldri gått.
9. Denne mannen sat og høyrde Paulus tala. Paulus såg han rett inn i auga, og då han skjøna at mannen hadde tru så han kunne bli lækt,
10. sa han med høg røyst: «Reis deg og stå på føtene dine!» Då sprang han opp og gjekk omkring.
11. Då folket såg kva Paulus hadde gjort, sette dei i å ropa på lykaonisk: «Gudane har vorte lik menneske og stige ned til oss!»
12. Og dei kalla Barnabas for Zevs og Paulus for Hermes, sidan det var han som førte ordet.
13. Presten i Zevs-tempelet tett utanfor byen kom til byporten med oksar og blomekransar og ville ofra saman med folket.
14. Men då apostlane Barnabas og Paulus høyrde det, reiv dei sund kappene sine, sprang ut til folkemengda
15. og ropa: «Kva er det de gjer? Vi er då vanlege menneske, akkurat som de! Vi forkynner dykk evangeliet, at de må venda om frå desse maktlause avgudane til den levande Gud, han som skapte himmelen og jorda og havet og alt som er i dei.