Det Gamle Testamente

Det Nye Testamente

Apostelgjerningane 14:1-12 Bibelen 2011 Nynorsk (N11NN)

1. Også i Ikonium gjekk dei inn i den jødiske synagogen, og dei tala slik at ei stor mengd kom til tru, både jødar og grekarar.

2. Men dei jødane som ikkje ville tru, eggja opp heidningane og sette dei opp mot brørne.

3. Likevel vart dei verande der ei tid og tala med frimod i tillit til Herren, og han vitna for sitt nådeord med teikn og under som han gav dei makt til å gjera.

4. Folket i byen delte seg. Somme heldt med jødane, somme med apostlane.

5. Men då dei skjøna at både heidningane og jødane med styresmennene sine hadde tenkt å mishandla dei og steina dei,

6. rømde dei til Lykaonia, til byane Lystra og Derbe og landet der omkring.

7. Der forkynte dei evangeliet.

8. I Lystra var det ein mann som var utan kraft i føtene. Han hadde vore lam heilt frå mors liv og hadde aldri gått.

9. Denne mannen sat og høyrde Paulus tala. Paulus såg han rett inn i auga, og då han skjøna at mannen hadde tru så han kunne bli lækt,

10. sa han med høg røyst: «Reis deg og stå på føtene dine!» Då sprang han opp og gjekk omkring.

11. Då folket såg kva Paulus hadde gjort, sette dei i å ropa på lykaonisk: «Gudane har vorte lik menneske og stige ned til oss!»

12. Og dei kalla Barnabas for Zevs og Paulus for Hermes, sidan det var han som førte ordet.

Les hele kapitlet Apostelgjerningane 14