7. Det var sønene deira, som Herren hadde late veksa opp i deira stad, Josva omskar. Dei hadde forhud, sidan dei ikkje hadde vorte omskorne på ferda.
8. Då så heile folket var omskore, heldt dei seg i ro i leiren til dei vart friske att.
9. Herren sa til Josva: «I dag har eg velta vanæra frå Egypt av dykk.» Difor vart staden kalla Gilgal, og det heiter han den dag i dag.
10. Medan israelittane låg i leir ved Gilgal, heldt dei påske der på Jeriko-slettene, om kvelden den fjortande dagen i månaden.
11. Og dagen etter påske, akkurat den dagen, åt dei av grøda i landet: usyra brød og rista korn.
12. Frå den dagen vart det slutt på mannaen. Sidan israelittane no kunne eta av grøda i landet, fekk dei ikkje meir manna. Det året åt dei av avlinga frå Kanaans land.
13. Ein gong Josva var ved Jeriko, hende dette: Best han såg opp, fekk han auge på ein mann som stod beint framfor han med eit drege sverd i handa. Josva gjekk bort til han og sa: «Er du med oss eller med fiendane våre?»