1. Då tok Elifas frå Teman til ords og sa:
2. Om ein vil tala til deg, orkar du det?Men kven kan vel teia?
3. Sjølv har du rettleidd mangeog styrkt kraftlause hender.
4. Dine ord reiste opp den som snubla.Du gav kraft til skjelvande kne.
5. Men no, når det råkar deg, blir du motlaus.Det treffer deg, og du blir lamslegen.
6. Stolar du ikkje på di gudsfrykt?Gjev ikkje den fromme livsvegen din håp?
7. Tenk etter! Når gjekk vel ein skuldfri til grunne,kvar vart rettskafne utsletta?
8. Eg ser at dei som pløyer vondskapog sår liding,haustar det same.
9. Når Gud pustar, går dei til grunne.Når han fnyser, er dei borte.
10. Brølet frå løva, skriket frå hannløvaog tennene til ungløva er slegne ut.
11. Rovdyret manglar bytte og døyr.Løveflokken blir spreidd.
12. Eit ord kom smygande til meg.Eg høyrde det kviskra
13. i opprivande, nattlege synmedan menneska sov djupt.