16. opnar han øyra deiraog forseglar dei med formaning,
17. for at menneske skal halda opp med det dei gjer,og mannens hovmod bli borte.
18. Gud vil redda han frå å gå i grav,berga livet hans frå sverdet.
19. Mannen blir tukta med smerter på sitt leie,med ein stadig kamp i knoklane.
20. Mat byd han imot,han orkar ikkje lekre retter.
21. Kjøtet tærest bort så ein ikkje ser det.Knoklane, som ein før ikkje såg, ligg berre.
22. Livet hans går mot grava,han nærmar seg dei som drep.
23. Er det då ein engel hos han,ein talsmann mellom tusen,som kan seia mennesket kva som er rett,
24. så er han nådig og seier:«Fri han frå å gå i grav!Eg har fått løysepengar.»