17. Åt eg alt brødet sjølvså ikkje farlause fekk mat?
18. Nei, frå eg var ung, har eg vore som ein far for dei,frå første stund tok eg meg av enkjer.
19. Kunne eg sjå folk bukka under fordi dei ikkje hadde klede,at den fattige mangla noko å kle seg med?
20. Velsigna han meg ikkjefor varm ull frå lamma mine?
21. Har eg lyft handa mot ein farlausnår eg såg at eg fekk medhald i retten?
22. Då vil skuldra losna frå nakkenog armen gå ut or ledd.
23. For Guds ulukker skremmer meg,eg kan ikkje stå meg imot hans velde.
24. Har eg sett mi lit til gull,sagt til det edle metallet: «Eg stolar på deg»?
25. Har eg gledd meg fordi rikdomen auka,fordi eg fekk hand om så mykje?
26. Har eg, når sola stråla framog månen steig i sin glans,
27. late meg hemmeleg lokkatil å helsa dei med handkyss?
28. Nei, det er ein urett som fortener straff;då ville eg ha fornekta Gud i det høge.
29. Har eg gledd meg over fiendens undergang,fryda meg når ulukka ramma han?
30. Eg lét ikkje munnen synda slikat eg forbanna nokon og ønskte han død.
31. Dei som budde i mine telt, sa då:«Alle blir metta av kjøtet på hans bord.»
32. Ein innflyttar overnatta aldri ute;døra mi var alltid open.
33. Har eg løynt mi synd, slik folk gjer,gøymt mi ugjerning ved barmen