4. Eg kunne òg ha tala slik som dedersom det var dykkar liv det gjaldt, og ikkje mitt.Eg kunne ha halde fine talarog rist på hovudet av dykk.
5. Eg ville sett mot i dykk med munnenog lagt band på mine skjelvande lepper.
6. Talar eg, blir mi smerte ikkje mindre.Held eg opp, blir ho ikkje borte.
7. Men no har han gjort meg trøytt.Du utrydda alle som høyrde meg til.
8. Du greip meg, og det vart eit vitnemål mot meg.Mi vanmakt talar meg rett opp i andletet.
9. Hans vreide riv sund, han forfølgjer meg!Han skjer tenner mot meg,fienden min dolkar meg med blikket.
10. Dei opnar gapet mot meg og slår meg hånleg på kinnet.Saman går dei mot meg.
11. Gud har overgjeve meg til vonde menneske,kasta meg i armane på lovlause.
12. Eg levde i fred, då riste han meg,greip meg i nakken og slo meg sund.Han sette meg opp som skyteskive,
13. pilene hans kom imot meg frå alle kantar.Utan medynk gjennombora han nyrene mine,gallen rann til jorda.