12. Over alle dei snaue høgder i ørkenenkom folk og herja.For Herren har eit sverd som øyderfrå landsende til landsende,ingen skapning finn fred.
13. Dei sådde kveite og hausta klunger,dei streva til inga nytte.Stå der i skam med avlinga dykkar!For Herren er brennande harm.
14. Så seier Herren om alle dei vonde grannane som rører ved den eigedomen eg har gjeve mitt folk Israel: Sjå, eg rykkjer dei opp frå jorda deira, og Judas hus rykkjer eg opp midt imellom dei.
15. Men etter at eg har rykt dei opp, vil eg atter miskunna meg over dei og føra dei tilbake, kvar til sin eigedom og til sitt land.
16. Og om dei lærer å kjenna vegane til folket mitt, om dei sver ved mitt namn og seier «så sant Herren lever», slik dei før lærte folket mitt å sverja ved Baal, då skal dei byggjast opp att midt imellom folket mitt.
17. Men om dei ikkje vil høyra, rykkjer eg opp det folkeslaget, rykkjer det opp og gjer ende på det, seier Herren.