6. Eg bygde dammar til å vatnalundar med frodige tre.
7. Eg kjøpte slavar og slavekvinner,eg hadde slavar som var fødde i mitt hus.Eg fekk meg meir storfe og småfeenn nokon hadde hattfør meg i Jerusalem.
8. Eg samla meg sølv og gull,og kongelege skattar frå andre rike.Eg fekk meg songarar og songarinnerog det som er ei lyst for menn,kvinner og atter kvinner.
9. Eg vart stor i makt og rikdom,ja, større enn nokon som har levd i Jerusalem før meg.Men visdomen min heldt eg fast ved.
10. Eg sa ikkje nei til noko av det auga ønskte;eg nekta meg inga glede.Hjartet gledde seg over alt mitt arbeid,og det var løna for mitt strev.
11. Så vende eg blikketmot alt mine hender hadde gjort,alt eg hadde samla ved å arbeida.Og sjå, alt var like fåfengt som å gjeta vinden.Det er ingen ting å vinna under sola.
12. Eg vende blikket mot visdom,mot uforstand og dårskap.Kva kan han gjera som kjem etter kongen?Ikkje anna enn det som er gjort før han.
13. Eg såg at visdom er betre enn dårskap,slik lyset er betre enn mørkret.
14. Den vise har auge i hovudet,men dåren går omkring i mørker.Men eg skjøna ògat slik det går med den eine,slik går det med begge.
15. Og eg sa i hjartet mitt:Slik det går med dåren, skal det òg gå med meg.Så kva skal all min visdom tena til?Og eg svara i hjartet mitt:Det òg er slikt som forgår.
16. For minnet om den viselever ikkje lenger enn minnet om dåren.I dagane som kjem,er allting gløymt for lenge sidan.Ja, den vise må døy, han slik som dåren.
17. Då hata eg livet,for det som hender under sola, plaga meg.Alt er like fåfengt som å gjeta vinden.
18. Eg hata alt eg hadde arbeiddog streva med under sola.Alt må eg overlatatil den som kjem etter meg.
19. Kven veit om det blir ein vis eller ein dåresom skal rå over det eg har vunnemed mitt arbeid og min visdom under sola?Dette òg er fåfengt.