27. Herren skal spreia dykk mellom folka. Ein liten rest blir att blant folkeslaga Herren fører dykk bort til.
28. Der kjem de til å dyrka gudar som er laga av menneskehender, stokk og stein som korkje kan sjå eller høyra, eta eller lukta.
29. Men dersom de søkjer Herren din Gud der, skal du finna han når du søkjer han av heile ditt hjarte og heile di sjel.
30. I di naud, når alt dette rammar deg i dagar som kjem, skal du venda om til Herren din Gud og høyra på røysta hans.
31. For Herren din Gud er ein miskunnsam Gud. Han slepper deg ikkje og øydelegg deg ikkje. Han gløymer ikkje den pakta han gjorde med fedrane dine, og som han stadfeste med eid.
32. Spør berre om dei framfarne dagar som var lenge før di tid, alt frå den dagen då Gud skapte menneska på jorda, spør frå den eine enden av himmelen til den andre: Har det hendt noko så stort som dette, har nokon høyrt om slikt?
33. Har noko folk høyrt ei guderøyst tala ut frå elden, slik som du gjorde, og endå fått leva?
34. Eller har nokon gud prøvd å koma og henta seg eit folk ut frå eit anna, ved prøvingar og teikn, ved under og krig, med sterk hand og utstrekt arm og store, skremmelege gjerningar? Alt dette såg du at Herren dykkar Gud gjorde for dykk i Egypt.
35. Du fekk sjå det for at du skulle vita at det er Herren som er Gud, og at ingen er til utanom han.
36. Frå himmelen lét han deg høyra røysta si for å rettleia deg; på jorda lét han deg sjå sin store eld, og ut frå elden høyrde du orda hans.
37. Han elska fedrane dine og valde ut etterkomarane deira. Difor har han ved sitt nærvær og med si store kraft ført deg ut frå Egypt.
38. For di skuld driv han ut folkeslag som er større og sterkare enn du, og fører deg inn i landet deira og gjev deg det til eige, slik det er i dag.
39. Så skal du no vita og leggja deg på hjartet at Herren er Gud, både oppe i himmelen og nede på jorda, og det finst ingen annan.
40. Du skal halda forskriftene og boda hans som eg gjev deg i dag. Då kan det gå deg vel, og borna dine etter deg, og du kan leva lenge i det landet Herren din Gud gjev deg for all framtid.
41. På den tid skilde Moses ut tre byar på den andre sida av Jordan, der sola står opp.
42. Dit kunne ein drapsmann rømma når han hadde slege nokon i hel av vanvare og ikkje bar hat til han frå før. Rømde han til ein av desse byane, kunne han berga livet.
43. Beser på slettelandet i ørkenen skulle vera for rubenittane, Ramot i Gilead for gadittane og Golan i Basan for Manasse.