13. Han kunngjorde pakta si som han påla dykk å halda, dei ti boda som han skreiv på to steintavler.
14. Den gongen påla Herren meg å læra dykk dei forskriftene og lovene de skal leva etter i det landet de er på veg til og skal leggja under dykk.
15. Ta dykk vel i akt! De såg ingen skapnad den dagen Herren tala til dykk ut frå elden på Horeb.
16. Difor må de ikkje gjera noko så øydeleggjande som å laga dykk gudebilete av nokon skapnad, ikkje noko bilete med form som ein mann eller ei kvinne,
17. eit dyr på jorda eller ein fugl som flyg under himmelen,
18. eit kryp på marka eller ein fisk i vatnet under jorda.
19. Og når du lyfter auga dine opp mot himmelen og ser sola og månen og stjernene, heile himmelhæren, må du heller ikkje la deg riva med så du tilbed dei og dyrkar dei, for desse har Herren din Gud gjeve til alle folka under himmelen.
20. Men dykk har Herren teke og ført ut or smelteomnen, ut frå Egypt, for at de skal vera eigedomsfolket hans, slik de er i dag.
21. Men Herren vart harm på meg for dykkar skuld, og han svor at eg ikkje skulle få gå over Jordan og ikkje koma inn i det gode landet som Herren din Gud vil gje deg til eige.
22. Eg må døy i dette landet og får ikkje koma over Jordan. Men de skal få gå over elva og ta det gode landet i eige.
23. Ta dykk i vare så de ikkje gløymer pakta som Herren dykkar Gud har gjort med dykk, og lagar dykk gudebilete i skapnad av noko som Herren din Gud har forbode deg.
24. For Herren din Gud er ein øydande eld, ein nidkjær Gud.
25. Du skal få born og barneborn og bu lenge i landet. Men dersom de gjer noko så øydeleggjande som å laga gudebilete i nokon skapnad, gjer det som er vondt i Herren din Guds auge og gjer han rasande,
26. tek eg i dag himmel og jord til vitne på at de snart blir utrydda frå det landet de legg under dykk når de går over Jordan. De får ikkje leva lenge der, men skal gå heilt til grunne.
27. Herren skal spreia dykk mellom folka. Ein liten rest blir att blant folkeslaga Herren fører dykk bort til.