5. Framfor Herren din Guds andlet skal du ta ordet og seia: «Far min var ein omflakkande aramear. Han drog ned til Egypt med ein liten flokk og budde der som innflyttar. Der vart han til eit stort og sterkt og talrikt folk.
6. Men egyptarane mishandla og plaga oss og la hardt arbeid på oss.
7. Då ropa vi til Herren, våre fedrars Gud, og Herren høyrde ropa våre og såg kor mishandla, plaga og undertrykte vi var.
8. Og Herren førte oss ut frå Egypt med sterk hand og utstrekt arm og med skremmeleg kraft, med teikn og under.
9. Han førte oss til denne staden og gav oss dette landet, eit land som fløymer med mjølk og honning.
10. Og sjå, eg kjem med førstegrøda av det som er hausta inn på den jorda du gav meg, Herre.» Du skal setja det ned for Herren din Guds andlet, og du skal tilbe Herren din Gud.
11. Så skal du gleda deg over alt det gode som Herren din Gud har gjeve deg og huset ditt, både du og levitten og innflyttaren som bur hos deg.
12. Når du det tredje året, tiendåret, har samla inn tiend av all avlinga di og gjeve det til levittane, dei framande, dei farlause og enkjene, og dei så har ete seg mette i byane dine,
13. då skal du seia for Herren din Guds andlet: «Eg har teke det heilage ut av huset og gjeve det til levitten, innflyttaren, den farlause og enkja, nett som du har sagt meg. Eg har ikkje brote eller gløymt noko av boda dine.
14. Eg har ikkje ete av tienda medan eg hadde sorg. Eg har ikkje bore bort noko av henne medan eg var urein, og ikkje gjeve noko til dei døde. Eg har vore lydig mot Herren min Gud og gjort alt det du har sagt meg.