31. Då kom ein vind frå Herren som førte vaktlar inn frå havet i ei høgd på omkring to alner over bakken. Vinden strødde dei ut omkring leiren, så langt som ei dagsreise på den eine sida og ei dagsreise på den andre.
32. Folket samla vaktlar heile den dagen og heile natta og heile dagen etter. Dei som sanka minst, sanka ti homer. Og dei la dei utover kring heile leiren.
33. Medan kjøtet enno var mellom tennene på dei, før det var togge ferdig, flamma Herrens vreide opp mot folket. Han slo dei med ein frykteleg pest.
34. Denne staden kalla dei Kibrot-Hattaava, for der gravla folket dei som hadde vore grådige.
35. Frå Kibrot-Hattaava drog folket til Haserot, og i Haserot vart dei verande ei tid.