3. Eller han rører ved noko ureint hos menneske, kva ureinskap som helst som ein blir urein av. Han var ikkje klar over det, men blir merksam på det. Han har ført skuld over seg.
4. Eller personen sver tankelaust at han vil gjera eit eller anna, vondt eller godt, kva det så kan vera eit menneske sver på i tankeløyse. Han var ikkje klar over det, men blir merksam på det. Han har ført skuld over seg på ein av desse måtane.
5. Den som slik har ført skuld over seg, skal sanna den synda han har gjort,
6. og koma til Herren med eit skuldoffer for synda han har gjort. Skuldofferet skal vera eit hodyr av småfeet, ein sau eller ei geit. Så skal presten gjera soning for synda for han.
7. Dersom han ikkje har råd til ein sau, skal han til skuldoffer for synda si koma fram for Herren med to turtelduer eller to dueungar, den eine som syndoffer og den andre som brennoffer.
8. Han skal koma til presten med dei, og presten skal først bera fram den dua som er til syndoffer. Han skal vri om hovudet på henne tett oppmed nakken, men ikkje riva det av.
9. Så skal han skvetta noko av syndofferblodet på altarveggen, og det som er att av blodet, skal pressast ut nedmed foten av altaret. Det er eit syndoffer.
10. Av den andre dua skal han laga til eit brennoffer, slik det er fastsett. Såleis skal presten gjera soning for han for den synda han har gjort, så han får tilgjeving.
11. Dersom han ikkje har råd til to turtelduer eller to dueungar, skal han koma med ein tiandedels efa fint mjøl som offergåve for synda; det er syndofferet hans. Han skal ikkje ha olje på det og ikkje leggja røykjelse oppå. For det er eit syndoffer.
12. Han skal koma til presten med det, og presten skal ta ein neve av mjølet til påminningsoffer og la det gå opp i røyk på altaret saman med Herrens gåveoffer. Det er eit syndoffer.
13. Såleis skal presten gjera soning for han for den av desse syndene som han har gjort, så han får tilgjeving. Det som er att av offeret, skal høyra presten til, på same måten som med grødeofferet.
14. Herren sa til Moses: