37. Du opnar veg for mine steg,anklane mine vaklar ikkje.
38. Eg jagar mine fiendar og slettar dei ut,eg snur ikkje før eg har gjort ende på dei.
39. Eg gjer ende på dei og knuser deiså dei ikkje kan reisa seg,men ligg falne under mine føter.
40. Du kler meg med styrke til krigenog tvingar mine motstandarar i kne.
41. Du slår mine fiendar på flukt,eg utryddar dei som hatar meg.
42. Dei ser seg om, men det er ingen frelsar,dei ropar til Herren, men han svarar dei ikkje.
43. Eg knuser dei som støv på jorda,trør og trakkar dei ned som søle i gata.
44. Du bergar meg frå mitt folk som ligg i strid,held meg oppe som hovding over folkeslag.Folk eg ikkje kjende, må tena meg;
45. framande kryp for meg,dei lyder berre dei høyrer om meg.
46. Dei framande visnar,skjelvande kjem dei ut or sine borger.
47. Herren lever! Velsigna er mitt berg!Opphøgd er Gud, min frelsar og mitt berg.
48. Gud lèt meg få hemn,han legg folkeslag under meg.
49. Han friar meg frå mine fiendar.Du lyfter meg over motstandararog bergar meg frå valdsmenn.
50. Difor vil eg prisa deg mellom folka, Herre,og lovsyngja ditt namn.
51. Han gjev sin konge store sigrar,han viser miskunn mot den han har salva,mot David og hans ætt til evig tid.