3. min Gud er fjellet der eg søkjer livd.Han er mitt skjold og mi frelse, min styrke og mitt vern,mi tilflukt, min frelsar som friar meg frå vald.
4. Eg ropa til Herren, han som får lovsong,og eg vart frelst frå mine fiendar.
5. Dødens brotsjøar braut ikring meg,malstraumane skremde meg.
6. Dødsrikets band vart spente om meg,dødens snarer venta meg.
7. I mi naud kalla eg på Herren,eg ropa til min Gud.Han høyrde meg frå sitt tempel,mitt rop nådde hans øyre.
8. Då skalv og skaka jorda,himmelens grunnvollar riste,dei skalv fordi han var harm.
9. Røyk steig opp or hans nase,øydande eld or hans munn,gneistar loga opp frå han.
10. Han bøygde himmelen og steig ned,under føtene hans var mørke skyer.
11. Han reid på kjeruben, han flaugog kom til syne på vindens venger.
12. Han gjorde mørkret til sitt telt,hadde svarte, regntunge skyer kring seg.
13. Gneistar og glør loga oppfrå stråleglansen framfor han.