16. Du skal seia til han: Herren, som er Gud for hebrearane, har sendt meg til deg for å seia: Lat folket mitt dra, så dei kan tena meg i ørkenen! Men sjå, til no har du ikkje vilja høyra.
17. Så seier Herren: Ved dette skal du vita at eg er Herren: Sjå, eg slår på vatnet i Nilen med staven eg har i handa, og det skal bli til blod.
18. Fisken i Nilen skal døy, og elva skal stinka så egyptarane ikkje kan drikka elvevatnet.»
19. Og Herren sa til Moses: «Sei til Aron: Ta staven din og rett handa ut over vatnet i Egypt, over elvane og kanalane og innsjøane, over alle vassmagasina, så skal vatnet bli til blod. Og det skal vera blod i heile Egypt, jamvel i trekar og steinkar.»
20. Moses og Aron gjorde som Herren hadde bode dei. Han lyfte staven og slo på vatnet i Nilen for auga på farao og mennene hans, og alt vatnet i elva vart til blod.
21. Fisken i Nilen døydde, og elva stinka slik at egyptarane ikkje kunne drikka elvevatnet. Det var blod i heile Egypt.
22. Men dei egyptiske magikarane gjorde det same med sine løyndomsfulle kunster, og farao var ubøyeleg i sitt hjarte. Han ville ikkje høyra på dei, slik som Herren hadde sagt.
23. Farao snudde seg og gjekk heim. Heller ikkje dette la han seg på hjartet.
24. Og alle egyptarane grov rundt omkring Nilen etter drikkevatn, for dei kunne ikkje drikka elvevatnet.
25. Det gjekk sju fulle dagar etter at Herren hadde slege Nilen slik.