16. Dette var sønene til Ismael; dette er namna deira der dei bur i landsbyane og leirane sine, tolv hovdingar, kvar for sin klan.
17. Ismael vart 137 år gammal. Så anda han ut: han døydde og vart sameina med folket sitt.
18. Ismaelittane busette seg frå Havila til Sjur, som ligg austafor Egypt i retning Assur. Dei slo seg ned midt imot alle brørne sine.
19. Dette er slektshistoria til Isak, son til Abraham. Abraham fekk sonen Isak.
20. Isak var førti år gammal då han tok Rebekka til kone. Ho var dotter til aramearen Betuel frå Paddan-Aram og syster til aramearen Laban.
21. Isak bad til Herren for kona si, for ho var barnlaus. Herren høyrde bøna hans, og Rebekka, kona hans, vart med barn.
22. Men då borna slost med kvarandre inne i henne, sa ho: «Kvifor hender det meg noko slikt?» Og ho gjekk for å spørja Herren til råds.
23. Herren sa til henne:«To folkeslag er i morslivet ditt,to folk skal skiljast før dei blir fødde.Det eine blir sterkare enn det andre,den eldste skal tena den yngste.»
24. Då tida kom at ho skulle føda, var det tvillingar i morslivet hennar.
25. Den første som kom, var raud og lòden som ein fell over heile kroppen. Dei kalla han Esau.
26. Så kom broren; han heldt Esau i hælen med handa. Difor kalla dei han Jakob. Isak var seksti år gammal då dei vart fødde.
27. Gutane voks opp, og Esau vart ein dugande jeger, ein mann som heldt til ute på marka. Jakob vart ein roleg mann som heldt seg ved telta.
28. Isak elska Esau, for Isak åt gjerne kjøt av vilt; men Rebekka elska Jakob.
29. Ein gong Jakob heldt på å koka suppe, kom Esau heim frå marka. Han var sliten.
30. Esau sa til Jakob: «Skund deg, gjev meg noko å eta av det raude, det raude du har der, for eg er sliten!» Difor kalla dei han Edom.
31. Men Jakob sa: «Først må du selja meg førstefødselsretten din!»