8. Det vil seia: Det er ikkje naturleg nedætting som gjer nokon til Guds born. Det er dei som er born etter lovnaden, som skal reknast for Abrahams ætt.
9. For dette er eit lovnadsord: Til års på denne tid kjem eg att, og då skal Sara ha ein son.
10. Og dette er ikkje alt. Rebekka fekk to søner med éin mann, Isak, ættefar vår.
11. Før dei var fødde, då dei korkje hadde gjort godt eller vondt, sa Gud til henne: Den eldste skal tena den yngste. Guds plan og utveljing skulle stå ved lag,
12. og den er ikkje avhengig av menneskegjerningar, men berre av han som kallar.
13. Det står då skrive: Jakob hadde eg kjær, men mot Esau hadde eg uvilje.
14. Kva skal vi seia til dette? Er Gud urettferdig? Langt ifrå!
15. For til Moses seier han: Eg vil miskunna den som eg miskunnar, og ynkast over den som eg ynkast over.