7. For ingen av oss lever for seg sjølv, og ingen døyr for seg sjølv.
8. Lever vi, så lever vi for Herren, og døyr vi, så døyr vi for Herren. Anten vi då lever eller døyr, høyrer vi Herren til.
9. Difor var det Kristus døydde og vart levande att: Han skulle vera herre både over levande og døde.
10. Men du, kvifor dømer du bror din, eller kvifor ser du ned på bror din? Vi skal alle fram for Guds domstol,
11. for det står skrive:Så visst som eg lever, ¬seier Herren,for meg skal kvart kne bøya seg,og kvar tunge skal prisa Gud.
12. Så skal då kvar og ein av oss gjera rekneskap for seg sjølv.
13. Så lat oss ikkje lenger døma kvarandre! Døm heller så at ingen skal føra ein bror til å snåva eller falla.
14. I trua på Herren Jesus veit eg, ja, er fullviss om at ingenting er ureint i seg sjølv. Men for den som held noko for ureint, er det ureint.
15. Gjer du bror din sorg med maten du et, då fer du ikkje fram i kjærleik. Den som Kristus døydde for, må ikkje du føra i fortaping med maten din.
16. Lat ikkje det gode de eig, verta til spott.
17. For Guds rike er ikkje mat og drikke, men rettferd, fred og glede i Den Heilage Ande.
18. Den som tener Kristus på denne måten, han er til hugnad for Gud og har vørdnad hjå menneske.
19. Lat oss difor streva etter det som tener til fred og til oppbygging oss imellom!
20. Riv ikkje ned Guds verk av omsyn til mat. Visst er alt reint, men det er noko vondt for det mennesket som et og kjenner det som eit fall.