32. Med det same dei var farne, kom det nokre til han med ein mållaus mann, som var forgjord av ei vond ånd.
33. Så snart den vonde ånda var driven ut, kunne den mållause tala. Folket undra seg og sa: «Aldri har slikt vore sett i Israel.»
34. Men farisearane sa: «Det er hovdingen over dei vonde åndene som hjelper han til å driva dei vonde åndene ut.»
35. Jesus gjekk no ikring i alle byane og landsbyane. Han lærte folket i synagogene deira og forkynte evangeliet om riket og lækte all sjukdom og vanhelse.
36. Og då han såg alt folket, tykte han hjarteleg synd i dei; for dei var forkomne og hjelpelause, som sauer utan hyrding.
37. Då sa han til læresveinane: «Grøda er stor, men onnefolka er få.
38. Bed då han som eig grøda, at han må senda ut arbeidsfolk til å hausta inn grøda si.»