20. No var det ei kvinne der som hadde hatt blødingar i tolv år. Ho gjekk bort til Jesus attanfrå og tok i kanten på kappa hans.
21. For ho tenkte: «Kan eg berre få ta i kappa hans, så vert eg frisk.»
22. I det same snudde Jesus seg, og då han såg henne, sa han: «Ver frimodig, dotter! Trua di har frelst deg.» Og kvinna vart god att i same stunda.
23. Då Jesus kom heim til synagogeforstandaren og fekk sjå fløytespelarane og den ståkande flokken, sa han:
24. «Gå ut! Jenta er ikkje død; ho søv.» Dei berre lo åt han.
25. Så snart alle var sende ut, gjekk han inn og tok jenta i handa, og ho reiste seg opp.
26. Gjetordet om dette kom ut over alle bygdene der ikring.
27. Då Jesus gjekk derifrå, fylgde to blinde etter han og ropa: «Miskunna deg over oss, du Davids son!»