18. Medan han tala til dei om dette, kom ein synagogeforstandar og fall på kne for han og sa: «Dotter mi er nett slokna; men kom og legg handa di på henne, så vert ho levande att.»
19. Då reiste Jesus seg og gjekk med han, og læresveinane fylgde.
20. No var det ei kvinne der som hadde hatt blødingar i tolv år. Ho gjekk bort til Jesus attanfrå og tok i kanten på kappa hans.
21. For ho tenkte: «Kan eg berre få ta i kappa hans, så vert eg frisk.»
22. I det same snudde Jesus seg, og då han såg henne, sa han: «Ver frimodig, dotter! Trua di har frelst deg.» Og kvinna vart god att i same stunda.
23. Då Jesus kom heim til synagogeforstandaren og fekk sjå fløytespelarane og den ståkande flokken, sa han:
24. «Gå ut! Jenta er ikkje død; ho søv.» Dei berre lo åt han.
25. Så snart alle var sende ut, gjekk han inn og tok jenta i handa, og ho reiste seg opp.
26. Gjetordet om dette kom ut over alle bygdene der ikring.
27. Då Jesus gjekk derifrå, fylgde to blinde etter han og ropa: «Miskunna deg over oss, du Davids son!»
28. Og då han var komen i hus, gjekk dei blinde inn til han. «Trur de at eg kan gjera dette?» spurde Jesus. «Ja, Herre,» svara dei.
29. Då tok han på augo deira og sa: «Det skal verta som de trur.»
30. Og med ein gong kunne dei sjå. Jesus tala strengt til dei og sa: «Sjå til at ingen får vita det.»