7. Då vakna alle brurmøyane og stelte lampene sine.
8. Og dei uvituge sa til dei kloke: «Lat oss få litt olje av dykk; lampene våre sloknar.»
9. «Nei,» svara dei kloke, «vi har ikkje nok både til oss og dykk. Gå heller til dei som sel, og kjøp sjølve.»
10. Medan dei var borte og ville kjøpa, kom brudgomen. Dei som var ferdige, gjekk saman med han inn til bryllaupet; og døra vart stengd.
11. Ei stund etter kom dei andre brurmøyane og sa: «Herre, herre, lat opp for oss!»
12. Men han svara: «Sanneleg, det seier eg dykk: Eg kjenner dykk ikkje.»
13. Så vak då, for de kjenner ikkje dagen eller timen.
14. Det er som då ein mann skulle fara utanlands. Han kalla til seg tenarane sine og overlét dei alt han åtte.
15. Ein gav han fem talentar, ein annan to og den tredje ein talent – etter som kvar dugde til. Så drog han ut or landet.
16. Han som hadde fått fem talentar, tok straks til å handla med dei og tente fem til.
17. Han som hadde fått to, gjorde det same og tente to til.
18. Men han som hadde fått ein talent, gjekk bort og grov eit hol i jorda og gøymde pengane åt husbonden sin.
19. Då det hadde gått ei lang tid, kom husbonden heim att og ville halda rekneskap med tenarane sine.