2. Då samla det seg så mykje folk ikring han at han laut gå ut i ein båt og setja seg der, og alt folket stod på stranda.
3. Så tala han lenge til dei i likningar og sa:«Ein mann gjekk ut og skulle så.
4. Og då han sådde, fall noko attmed vegen, og fuglane kom og åt det opp.
5. Noko fall på steingrunn, der det var lite jord, og det rann snøgt opp fordi der var så grunt.
6. Men då sola steig, sveid det av og visna, for det hadde ikkje rot.
7. Noko fall mellom klunger, og klungeren voks opp og kjøvde det.
8. Men noko fall i god jord og gav grøde: noko hundre foll, noko seksti foll, noko tretti foll.
9. Den som har øyro, han høyre!»
10. Då kom læresveinane til han og spurde: «Kvifor talar du til dei i likningar?»
11. Han svara: «Dykk er det gjeve å kjenna løyndomane om himmelriket, men ikkje dei andre.
12. For den som har, han skal få og det i overflod; men den som ikkje har, skal missa jamvel det han har.
13. Difor talar eg til dei i likningar. For om dei ser, så ser dei ikkje; og om dei høyrer, så høyrer dei ikkje og skjønar ikkje.
14. På dei har det vorte oppfylt, dette profetordet av Jesaja:De skal høyra og høyra, ¬men ikkje skjøna,sjå og sjå, men ikkje skilja.
15. For hjarta åt dette folket ¬er hardt;tungt høyrer dei med øyro,og augo har dei late att,så dei ikkje ser med augo,eller høyrer med øyro,eller skjønar med hjartaog vender om,så eg får lækja dei.
16. Men sæle er de, for de har augo som ser og øyro som høyrer.
17. Sanneleg, det seier eg dykk: Mange profetar og rettferdige har lengta etter å sjå det som de ser, men fekk ikkje sjå det, og høyra det som de høyrer, men fekk ikkje høyra det.