46. Men Jesus sa: «Det var einkvan som tok i meg, for eg kjende at det gjekk ei kraft ut ifrå meg.»
47. Då kvinna skjøna at det ikkje kunne løynast, kom ho skjelvande fram. Ho kasta seg ned for han og fortalde, medan heile folket høyrde på, kvifor ho hadde teke i han, og korleis ho hadde vorte frisk att med det same.
48. Då sa Jesus til henne: «Trua di har frelst deg, dotter. Gå med fred!»
49. Før han hadde tala ut, kom det ein frå heimen åt synagogeforstandaren og sa: «Dotter di har slokna. Bry ikkje meisteren lenger.»
50. Jesus høyrde det og sa til faren: «Ver ikkje redd, berre tru, så skal ho verta berga.»
51. Då han kom fram til huset, lét han ingen annan vera med inn enn Peter, Johannes og Jakob og far og mor åt barnet.
52. Alle gret og jamra over henne. Men han sa: «Gråt ikkje! Ho er ikkje slokna; ho søv.»
53. Dei berre lo åt han, for dei visste at ho var død.
54. Men han tok henne i handa og ropa: «Barn, stå opp!»
55. Då vende livet attende, og ho reiste seg opp med ein gong. Og han sa at dei skulle gje henne mat.
56. Foreldra hennar var reint ifrå seg av undring. Men Jesus forbaud dei å tala til nokon om det som hadde hendt.