29. No var det sju brør. Den eldste tok seg ei kone, men døydde barnlaus.
30. Så gifte den andre seg med henne,
31. og så den tredje, og sameleis alle sju; men alle døydde dei barnlause.
32. Til sist døydde kona òg.
33. Når dei så står opp att, kven av dei skal då ha henne til kone? Alle sju har dei vore gifte med henne.»
34. Jesus sa til dei: «I denne verda gifter dei seg og vert bortgifte.
35. Men dei som vert haldne verdige til å vera med i den komande verda, og til å stå opp frå dei døde, dei korkje gifter seg eller vert bortgifte.
36. Dei kan ikkje døy meir; dei er som englane, og fordi dei har fått del i oppstoda, er dei Guds born.
37. Men at dei døde står opp, det har Moses òg synt i forteljinga om klungeren, når han kallar Herren for Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud.
38. Han er ikkje ein Gud for døde, men for levande. Dei lever alle for han.»
39. Då sa nokre av dei skriftlærde: «Meister, du svara rett.»
40. Og ingen våga å spørja han meir.
41. Jesus spurde dei: «Korleis kan ein seia at Messias er Davids son?
42. David seier då sjølv i Salmane:Herren sa til min herre:Set deg ved mi høgre hand
43. til eg får lagt dine fiendartil skammel for dine føter.
44. Her kallar David Messias herre, korleis kan han då vera Davids son?»