22. Sei oss: Er det rett å svara skatt til keisaren, eller er det ikkje?»
23. Men han merka baktankane deira og sa til dei:
24. «Vis meg ein denar! Kven sitt bilete og namn er dette?» «Keisarens,» svara dei.
25. Då sa han til dei: «Så gjev då keisaren det som keisarens er, og Gud det som Guds er.»
26. Dei greidde ikkje å fella han på noko han sa medan folket høyrde på; dei berre undra seg over svaret og tagde.
27. Så kom det nokre saddukearar til Jesus; det er dei som seier at dei døde ikkje skal stå opp. Og dei la fram for han dette spørsmålet:
28. «Meister, Moses har gjeve oss denne føresegna: Om ein gift mann døyr, og han ikkje har born, skal bror hans gifta seg med enkja og halda oppe ætta åt bror sin.
29. No var det sju brør. Den eldste tok seg ei kone, men døydde barnlaus.
30. Så gifte den andre seg med henne,
31. og så den tredje, og sameleis alle sju; men alle døydde dei barnlause.
32. Til sist døydde kona òg.
33. Når dei så står opp att, kven av dei skal då ha henne til kone? Alle sju har dei vore gifte med henne.»
34. Jesus sa til dei: «I denne verda gifter dei seg og vert bortgifte.
35. Men dei som vert haldne verdige til å vera med i den komande verda, og til å stå opp frå dei døde, dei korkje gifter seg eller vert bortgifte.
36. Dei kan ikkje døy meir; dei er som englane, og fordi dei har fått del i oppstoda, er dei Guds born.