23. Då sa herren til tenaren: «Gå ut på vegane og stigane og nøyd folk til å koma inn, så huset mitt vert fullt.
24. For det seier eg dykk: Ingen av dei som var bedne, skal få vera med i mitt gjestebod.»
25. Mykje folk fylgde med han, og han snudde seg og sa til dei:
26. Om nokon kjem til meg, må han setja det høgare enn far og mor, kone og born, brør og systrer, ja, sitt eige liv, elles kan han ikkje vera min læresvein.
27. Den som ikkje ber krossen sin og fylgjer etter meg, kan ikkje vera min læresvein.
28. Vil ein av dykk byggja eit tårn, set han seg ikkje då fyrst ned og reknar etter kva det vil kosta, om han har nok til å fullføra det?
29. For har han lagt grunnmuren, og ikkje er god til å gjera tårnet ferdig, då vil alle som ser det, gjera narr av han
30. og seia: «Denne mannen gjekk i gang med å byggja, men greidde ikkje å fullføra det.»
31. Eller om ein konge vil dra i krig mot ein annan konge, set han seg ikkje då fyrst ned og tenkjer etter om han med sine ti tusen mann er sterk nok til å møta den andre, som kjem mot han med tjue tusen?
32. Og er han ikkje det, sender han menn av stad og tingar om fred medan fienden enno er langt borte.
33. Såleis kan ingen av dykk vera min læresvein utan at han seier frå seg alt det han eig.