1. Imedan hadde folket samla seg i tusental, så dei heldt på å trø kvarandre ned. Då tok Jesus til å tala, og han vende seg fyrst til læresveinane:Ta dykk i vare for surdeigen åt farisearane, hyklarskapen!
2. Ingenting er gøymt utan at det skal fram, og ingenting er løynt utan at det skal verta kjent.
3. Difor skal det de talar i mørkret, høyrast i ljoset, og det de kviskrar i kammerset, skal ropast ut frå hustaka.
4. Men til dykk, venene mine, seier eg: Ver ikkje redde dei som slår i hel lekamen, men sidan ikkje kan gjera meir.
5. Eg skal syna dykk kven de skal ottast: De skal ottast han som fyrst kan slå i hel og sidan har makt til å kasta i helvete. Ja, seier eg dykk, han skal de ottast!
6. Sel dei ikkje fem sporvar for eit par øre? Og ikkje ein av dei er gløymd hjå Gud.
7. Ja, kvart håret på hovudet dykkar er talt. Så ver ikkje redde! De er meir enn mange sporvar.
8. Det seier eg dykk: Kvar den som kjennest ved meg for menneska, han skal òg Menneskesonen kjennast ved for Guds englar.
9. Men den som fornektar meg for menneska, han skal òg fornektast for Guds englar.
10. Og kvar den som talar eit ord mot Menneskesonen skal få tilgjeving. Men den som spottar Den Heilage Ande, får ikkje tilgjeving.
11. Når dei fører dykk fram for domstolane i synagogene og for dei som styrer og rår, syt då ikkje for korleis de skal forsvara dykk eller kva de skal seia.
12. For det skal Den Heilage Ande læra dykk i same stund.
13. Ein i folkehopen sa til han: «Meister, sei til bror min at han skal skifta arven med meg!»
14. Men Jesus svara: «Ven, kven har sett meg til å døma eller skifta mellom dykk?»
15. Så sa han til dei alle: «Ta dykk i vare for all havesykje! For det er ikkje det du eig, som gjev deg livet, om du har aldri så mykje.»