28. Då ropa Jesus ut medan han lærte på tempelplassen: «De kjenner meg og veit kvar eg er ifrå. Men eg er ikkje komen av meg sjølv; og han som har sendt meg, er truverdig. Han kjenner de ikkje.
29. Men eg kjenner han; for eg kjem frå han, og han har sendt meg.»
30. Då ville dei gripa han, men det var ingen som la hand på han, for endå var ikkje tida hans komen.
31. I folket var det mange som trudde på han, og dei sa: «Når Messias kjem, tru han då gjer fleire teikn enn denne mannen har gjort?»
32. Farisearane høyrde at folket gjekk og kviskra slik om han, og overprestane og farisearane sende ut nokre menn som skulle gripa han.
33. Då sa Jesus: «Endå ei lita stund er eg hjå dykk, så fer eg til han som har sendt meg.
34. De skal leita etter meg, men ikkje finna meg, for der eg er, dit kan de ikkje koma.»
35. Jødane sa no seg imellom: «Kvar vil han fara, sidan vi ikkje skal finna han? Tru om han vil fara til landsmennene våre som bur mellom grekarane, og preika for grekarar?
36. Kva meiner han med det han sa: De skal leita etter meg og ikkje finna meg, og der eg er, dit kan de ikkje koma?»
37. Siste dagen i høgtida, den store festdagen, stod Jesus fram og ropa: «Den som tyrstar, skal koma til meg og drikka.
38. Den som trur på meg, frå hans indre skal det, som Skrifta seier, renna elvar med levande vatn.»
39. Dette sa han om Anden dei skulle få, dei som trudde på han. For endå var ikkje Anden komen, av di Jesus endå ikkje var herleggjord.