22. Moses har gjeve dykk omskjeringa – ja, ho er ikkje frå Moses, men frå fedrane – og de omskjer jamvel på ein sabbat.
23. Når no eit menneske kan omskjerast på ein sabbat, så ikkje Moselova skal brytast, kvifor er de då harme på meg fordi eg har gjort heile mannen frisk på ein sabbat?
24. Døm ikkje etter det de ser, men døm rettferdig!»
25. Då sa nokre av dei som budde i Jerusalem: «Er ikkje dette den mannen som dei vil drepa?
26. Og no står han og talar ope og fritt, og dei seier ikkje eit ord til han. Kan rådsherrane verkeleg ha kome til at han er Messias?
27. Vi veit då kvar denne mannen er ifrå. Men når Messias kjem, skal ingen vita kvar han er ifrå.»
28. Då ropa Jesus ut medan han lærte på tempelplassen: «De kjenner meg og veit kvar eg er ifrå. Men eg er ikkje komen av meg sjølv; og han som har sendt meg, er truverdig. Han kjenner de ikkje.
29. Men eg kjenner han; for eg kjem frå han, og han har sendt meg.»
30. Då ville dei gripa han, men det var ingen som la hand på han, for endå var ikkje tida hans komen.
31. I folket var det mange som trudde på han, og dei sa: «Når Messias kjem, tru han då gjer fleire teikn enn denne mannen har gjort?»
32. Farisearane høyrde at folket gjekk og kviskra slik om han, og overprestane og farisearane sende ut nokre menn som skulle gripa han.
33. Då sa Jesus: «Endå ei lita stund er eg hjå dykk, så fer eg til han som har sendt meg.