61. Jesus visste med seg at læresveinane hans murra, og han sa til dei: «Støyter de dykk på dette?
62. Kva så når de får sjå Menneskesonen stiga opp dit han var før?
63. Det er Anden som gjer levande; her kan menneske ingen ting gjera. Dei ord eg har tala til dykk, er ånd og liv.
64. Men det er nokre av dykk som ikkje trur.» For Jesus visste frå fyrste stund kven det var som ikkje trudde, og kven som skulle svika han.
65. Og han la til: «Difor sa eg dykk at ingen kan koma til meg utan at det er gjeve han av Faderen.»
66. Etter dette drog mange av læresveinane hans seg unna og gjekk ikkje ikring med han lenger.
67. Då spurde Jesus dei tolv: «Vil de òg gå bort?»
68. Simon Peter svara: «Herre, kven skulle vi gå til? Du har det evige livs ord,
69. og vi trur og veit at du er Guds Heilage.»
70. Då sa Jesus: «Har eg ikkje valt dykk ut alle tolv? Og ein av dykk er ein djevel.»
71. Han tenkte på Judas, son til Simon Iskariot. For han skulle svika Jesus, han, ein av dei tolv.