52. No vart det strid mellom jødane, og dei sa: «Korleis kan han gje oss lekamen sin å eta?»
53. Jesus sa til dei: «Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Dersom de ikkje et lekamen til Menneskesonen og drikk blodet hans, har de ikkje livet i dykk.
54. Den som et min lekam og drikk mitt blod, har evig liv, og eg skal reisa han opp på den siste dagen.
55. For lekamen min er sann mat, og blodet mitt er sann drikk.
56. Den som et min lekam og drikk mitt blod, vert verande i meg og eg i han.
57. Liksom Faderen, den levande, har sendt meg, og eg har liv ved han, så skal òg den som et meg, ha liv ved meg.
58. Dette er det brødet som er kome ned frå himmelen; det er ikkje det som fedrane åt, dei som døydde. Den som et dette brødet, skal leva i all æve.»
59. Dette sa han medan han lærte i synagoga i Kapernaum.
60. Mange av læresveinane hans sa då dei høyrde det: «Dette er harde ord! Kven kan høyra på slikt?»
61. Jesus visste med seg at læresveinane hans murra, og han sa til dei: «Støyter de dykk på dette?
62. Kva så når de får sjå Menneskesonen stiga opp dit han var før?
63. Det er Anden som gjer levande; her kan menneske ingen ting gjera. Dei ord eg har tala til dykk, er ånd og liv.
64. Men det er nokre av dykk som ikkje trur.» For Jesus visste frå fyrste stund kven det var som ikkje trudde, og kven som skulle svika han.
65. Og han la til: «Difor sa eg dykk at ingen kan koma til meg utan at det er gjeve han av Faderen.»
66. Etter dette drog mange av læresveinane hans seg unna og gjekk ikkje ikring med han lenger.
67. Då spurde Jesus dei tolv: «Vil de òg gå bort?»
68. Simon Peter svara: «Herre, kven skulle vi gå til? Du har det evige livs ord,
69. og vi trur og veit at du er Guds Heilage.»