7. og kledet som Jesus hadde hatt over hovudet. Det låg ikkje saman med linkleda, men ihoprulla på ein stad for seg.
8. Då gjekk den andre læresveinen òg inn, han som var komen fyrst til grava. Og han såg og trudde.
9. For endå hadde dei ikkje skjøna det Skrifta seier, at han skulle stå opp frå dei døde.
10. Så gjekk læresveinane heim.
11. Men Maria stod utanfor ved grava og gret. Som ho gråtande bøygde seg fram og såg inn i grava,
12. fekk ho auga på to kvitkledde englar som sat der Jesu lekam hadde lege, ein ved hovudet og ein ved føtene.
13. «Kvifor græt du, kvinne?» spurde dei. Ho svara: «Dei har teke bort Herren min, og eg veit ikkje kvar dei har lagt han.»
14. Med så sagt snudde ho seg og såg Jesus stå der; men ho skjøna ikkje at det var han.
15. «Kvifor græt du, kvinne?» spør Jesus. «Kven leitar du etter?» Ho tenkte det var gartnaren og sa til han: «Herre, er det du som har teke han bort, så sei meg kvar du har lagt han; då vil eg ta han med meg.»
16. «Maria,» seier Jesus. Då snur ho seg til han og seier på hebraisk: «Rabbuni» – det tyder meister.