19. Men farisearane sa seg imellom: «Der ser de, det nyttar ikkje. Heile verda flyg etter han.»
20. No var det nokre grekarar mellom dei som var komne til Jerusalem for å tilbe på høgtida.
21. Dei kom til Filip, som var frå Betsaida i Galilea, og sa: «Herre, vi ville gjerne få sjå Jesus.»
22. Filip kom og fortalde det til Andreas, og Andreas og Filip gjekk og sa det til Jesus.
23. Jesus svara: «Timen er komen då Menneskesonen skal herleggjerast.
24. Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Fell ikkje kveitekornet i jorda og døyr, er og vert det berre eitt korn. Men døyr det, gjev det stor grøde.
25. Den som elskar livet sitt, misser det; men den som hatar livet sitt i denne verda, skal berga det og få evig liv.
26. Om nokon vil tena meg, må han fylgja meg, og der eg er, der skal tenaren min òg vera. Den som tener meg, han skal Faderen æra.
27. No er sjela mi fylt av angst. Men skal eg så seia: Far, frels meg frå denne stunda? Nei, til denne stunda skulle eg koma.
28. Far, herleggjer namnet ditt!» Då kom det ei røyst frå himmelen: «Eg har herleggjort det og skal atter herleggjera det.»
29. Folket som stod der, høyrde det og sa at tora hadde slege. Andre sa: «Det var ein engel som tala til han.»
30. Då sa Jesus til dei: «Det var ikkje for mi skuld denne røysta lydde, men for dykkar.