10. På Herrens dag kom Anden over meg, og eg høyrde ei sterk røyst bak meg, med klang som ein basun.
11. Ho sa: «Det du får sjå, skal du skriva i ei bok og senda til dei sju kyrkjelydane: til Efesos, Smyrna, Pergamon, Tyatira, Sardes, Filadelfia og Laodikea.»
12. Eg snudde meg og ville sjå kven det var som tala til meg. Då såg eg sju ljosestakar av gull,
13. og midt imellom ljosestakane ein som var lik ein menneskeson, kledd i fotsid kappe og med eit gullbelte under bringa.
14. Hovudet og håret hans var kvitt som kvit ull eller som snø, og augo som logande eld,
15. føtene var som bronse, glødd i omnen, og røysta lydde som bruset av veldige vassmengder.
16. I si høgre hand hadde han sju stjerner, og or munnen hans gjekk det ut eit kvast, tvieggja sverd. Andletet var som sola når ho skin i all si kraft.
17. Då eg såg han, fall eg ned for føtene hans som eg var død. Men han la høgre handa si på meg og sa:Ver ikkje redd! Eg er den fyrste og den siste
18. og den levande. Eg var død, men sjå, eg lever i all æve og har nyklane til døden og dødsriket.
19. Skriv opp det du har sett, det som no er og det som heretter skal koma.