1. Jakob, Guds og Herren Jesu Kristi tenar, helsar dei tolv ættene som lever i framandt land.
2. Hald det berre for ei glede, mine brør, når de møter alle slag prøvingar;
3. for de veit at når trua dykkar vert prøvd, lærer de tolmod.
4. Men tolmodet må syna seg i fullført gjerning, så de kan vera fullkomne og heile og ikkje liggja etter i noko.
5. Dersom nokon av dykk vantar visdom, skal han be til Gud, og han skal få; for Gud gjev alle, viljug og utan vondord.
6. Men han må be i tru, utan å tvila. For den som tvilar, liknar havbåra som vert driven ikring og kasta hit og dit av vinden.
7. Ikkje må eit slikt menneske venta å få noko av Herren,
8. tvihuga som det er og ustøtt i all si ferd.
9. Den bror som står lågt i verda, skal rosa seg av sitt høge stand.