1. Paulus, apostel, ikkje kalla av menneske eller ved noko menneske, men av Jesus Kristus og av Gud Fader, som reiste han opp frå dei døde –
2. eg, Paulus, og alle brørne her helsar kyrkjelydane i Galatia.
3. Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Far, og Herren Jesus Kristus,
4. han som gav seg sjølv i døden for våre synder, så han kunne fria oss ut frå den noverande vonde verda, etter Gud, vår Fars vilje.
5. Han skal ha æra i all æve! Amen.
6. Det undrar meg at de så snøgt har vendt dykk bort frå han som kalla dykk ved Kristi nåde, og har gått over til eit anna evangelium.
7. Men det finst ikkje noko anna evangelium; det er berre nokre som forvirrar dykk og vil forvrengja Kristi evangelium.
8. Men om vi sjølve, ja, om ein engel frå himmelen skulle forkynna dykk eit anna evangelium enn det vi har forkynt, så skal han vera forbanna!
9. Vi har sagt det før, og eg seier det på nytt: Om nokon forkynner dykk eit anna evangelium enn det som de har motteke, skal han vera forbanna!
10. Prøver eg no å verta godkjend av menneske – eller av Gud? Prøver eg kanskje å gjera menneske til lags? Var det menneske eg framleis ville vera til lags, då var eg ikkje Kristi tenar.
11. Eg kunngjer dykk, brør: Det evangelium eg har forkynt, er ikkje menneskeverk.
12. Heller ikkje har eg fått det eller lært det av noko menneske; men det var Jesus Kristus som openberra seg for meg.
13. De har høyrt om korleis eg fór fram medan eg levde som jøde, kor nådelaust eg forfylgde Guds kyrkje og gjorde mitt beste for å rydja henne ut.
14. Eg gjekk lenger i jødedomen enn mange av jamaldringane i folket mitt og var endå meir brennhuga for tradisjonane frå fedrane.