14. Då sende Josef bod etter Jakob, far sin, og alt folket sitt, syttifem menneske.
15. Så reiste Jakob ned til Egypt, og der døydde både han og fedrane våre.
16. Dei vart førte til Sikem og lagde i den grava som Abraham hadde kjøpt av Hamor-sønene i Sikem og betalt med sølv.
17. Det leid no fram mot den tida då Gud skulle setja i verk det han hadde lova Abraham, og folket hadde vakse og vorte talrikt i Egypt.
18. Då kom det ein ny konge i Egypt, ein som ikkje visste noko om Josef.
19. Han fór med list mot folket vårt, var hard med fedrane våre og tvinga dei til å setja ut spedborna sine, så dei ikkje skulle få leva opp.
20. På den tid vart Moses fødd. Han var eit vent barn som Gud hadde hugnad i. I tre månader vart han fostra heime hjå far sin.
21. Så vart han utsett. Men dotter til farao fann han og fostra han opp som sin eigen son.
22. Såleis fekk Moses opplæring i all egyptisk visdom, og han merkte seg ut både i ord og i gjerd.
23. Då han hadde fylt førti år, fekk han hug til å sjå korleis det gjekk med brørne sine, israelittane.
24. Og då han såg ein som vart ille medfaren og leid urett, hjelpte han mannen og slo egyptaren i hel, så mannen fekk retten sin.
25. Han trudde at landsmennene hans kom til å skjøna at Gud ville bruka han til å berga dei; men dei skjøna det ikkje.
26. Dagen etter råka han på to menn som slost, og han prøvde å forlika dei og sa: «De er då brør, karar! Korleis kan de vera så vonde mot kvarandre?»
27. Men han som hadde gjort urett mot landsmannen sin, skuva han til sides og sa: «Kven har sett deg til hovding og domar over oss?
28. Du vil kanskje drepa meg, liksom du drap egyptaren i går?»