21. og lærer oss skikkar som vi ikkje har lov til å godkjenna eller fylgja, vi som er romerske borgarar.»
22. Folkehopen òg yppa seg mot dei. Då lét embetsmennene folka sine riva kleda av dei og baud at dei skulle piska dei.
23. Dei gav dei mange slag og sette dei i fengsel, og fangevaktaren fekk påbod om å vakta dei vel.
24. Då han hadde fått dette påbodet, tok han dei inn i det inste fangeholet og sette føtene deira fast i blokka.
25. Midnattstider heldt Paulus og Silas bøn og song lovsongar til Gud, og fangane lydde på dei.
26. Brått kom det eit sterkt jordskjelv, så grunnvollen under fengslet riste. Med ein gong sprang alle dørene opp, og lekkjene losna av alle fangane.
27. Fangevaktaren fór opp or svevnen, og då han såg at fengselsdørene stod opne, drog han sverdet og ville drepa seg; for han trudde fangane hadde rømt.
28. Men Paulus ropa med høg røyst: «Gjer deg ikkje noko vondt! Vi er her alle.»
29. Då bad han om ljos og sprang inn og kasta seg skjelvande ned for Paulus og Silas.
30. Og han leidde dei ut og sa: «Kva skal eg gjera, herrar, så eg kan verta frelst?»
31. Dei svara: «Tru på Herren Jesus, så skal du verta frelst, både du og huslyden din.»
32. Så tala dei Herrens ord til han og alle som var i huset hans.