1. Så kom han til Derbe og Lystra. Der var det ein læresvein som heitte Timoteus. Han var son til ei truande jødisk kvinne, og faren var grekar.
2. Brørne i Lystra og Ikonium hadde berre godt å seia om han.
3. Han ville Paulus ha med seg på ferda, og han tok og omskar han av omsyn til jødane som budde i dei bygdene; for alle visste at far hans var grekar.
4. Sidan drog dei frå by til by, og dei føresegnene som apostlane og dei eldste i Jerusalem hadde vedteke, lét dei brørne få, med påbod om å retta seg etter dei.
5. Så vart no kyrkjelydane styrkte i trua og auka i tal dag for dag.
6. Sidan fór dei gjennom Frygia og Galatia; for Den Heilage Ande hindra dei i å tala Ordet i Asia.
7. Då dei var komne bort imot Mysia, freista dei å fara til Bitynia; men Jesu Ande gav dei ikkje lov.
8. Så drog dei gjennom Mysia og kom ned til Troas.
9. Om natta hadde Paulus eit syn. Han såg ein makedonar som stod og kalla på han og bad: «Kom over til Makedonia og hjelp oss!»
10. Då han hadde hatt dette synet, freista vi straks å fara til Makedonia; for vi skjøna at Gud hadde kalla oss til å forkynna evangeliet der.
11. Så la vi ut frå Troas og siglde beint til Samotrake, og dagen etter kom vi til Neapolis.
12. Derifrå fór vi til Filippi, som er romersk koloni og ein viktig by i provinsen Makedonia. Vi vart verande ei tid der i byen.