17. For det eg seier når eg no rosar meg, det seier eg ikkje som ein Herrens tenar, men i eit slag vanvit.
18. Men sidan det er så mange som gjer seg til av sine menneskelege føremoner, vil eg òg gjera det.
19. De som er så kloke, toler vel folk som har mist vitet.
20. For de toler då at dei gjer dykk til trælar, at dei syg dykk ut og fangar dykk, ser ned på dykk og slår dykk i andletet.
21. Med skam må eg vedgå at vi i så måte har vore altfor veike. Men det som dei andre vågar – eg talar som i vitløyse – det kan vel eg òg våga.
22. Er dei hebrearar? Eg òg. Er dei israelittar? Eg òg. Er dei av Abrahams ætt? Eg òg.