13. Desse er falske apostlar, trulause arbeidarar, som gjev seg ut for å vera Kristi apostlar.
14. Og det er ikkje å undrast på; for Satan sjølv skaper seg om til ein ljosengel.
15. Og då er det ikkje merkeleg at tenarane hans skaper seg om til tenarar for rettferda. Men deira endelykt skal svara til deira gjerningar.
16. Atter seier eg: Ingen må tru at eg er frå sans og samling. Men om de gjer det, får de likevel høyra på meg som om eg hadde mist vitet, så eg òg kan rosa meg litt.
17. For det eg seier når eg no rosar meg, det seier eg ikkje som ein Herrens tenar, men i eit slag vanvit.
18. Men sidan det er så mange som gjer seg til av sine menneskelege føremoner, vil eg òg gjera det.
19. De som er så kloke, toler vel folk som har mist vitet.
20. For de toler då at dei gjer dykk til trælar, at dei syg dykk ut og fangar dykk, ser ned på dykk og slår dykk i andletet.
21. Med skam må eg vedgå at vi i så måte har vore altfor veike. Men det som dei andre vågar – eg talar som i vitløyse – det kan vel eg òg våga.