1. Men om tider og timar treng vi ikkje skriva til dykk, brør.
2. For de veit godt at Herrens dag kjem som ein tjuv om natta.
3. Når dei seier: «Fred og ingen fare», då kjem undergangen over dei, brått som riene over ei kvinne som skal føda. Og dei skal ikkje sleppa unna.
4. Men de, brør, er ikkje i mørkret, så dagen skulle koma uventa på dykk som ein tjuv.
5. For de er alle born av ljoset og born av dagen; vi høyrer ikkje natta eller mørkret til.
6. Så lat oss ikkje sova som dei andre, men vaka og vera edrue!
7. For dei som søv, dei søv om natta, og dei som drikk seg drukne, gjer det om natta.
8. Men vi som høyrer dagen til, lat oss vera vakne, kledde med tru og kjærleik som brynje og med vona om frelse som hjelm.